Doorgaan naar hoofdcontent

Kadootjestijd!

Buitenhuiswerkende ouders, één daarvan in een ploegensysteem, kinders met allerhande hobby's, ouders met een een aantal vrijetijdinnemende bezigheden, ... onze agenda is een redelijke puzzel.
Regelmatig komt er iemand babysitten. Gelukkig zijn we gezegend met een grote familie. Grootouders staan steeds klaar om kleinkinderen te vertroetelen, en intussen zijn er ook nichtjes groot genoeg om hier een oogje in het zeil te houden.
Loes, het oudste nichtje, komt regelmatig een avondje met de meisjes spelen en krijgt ze zonder problemen netjes op tijd in bed. Om haar te bedanken, mocht Loes iets op haar verlanglijstje schrijven.
Ze liet met twee dingen maken, die gek genoeg nog nooit vanonder mijn machien vandaan kwamen: slabbetjes voor een pasgeboren babyvriendje en een toiletzak.

Ik zocht in de kast en vond nog een verdwaalde slab, tekende die na en dook in de restjeskast. Klaar.
Een dankbaar projectje, dat zeker voor herhaling vatbaar is.



Wat iets meer tijd en moeite nodig had, was de toiletzak. Uitstelgedrag zorgde er weer voor dat ik pas de avond voordien aan het naaien ging. Op zich niet zo heel moeilijk, maar mijn enthousiasme zorgde ervoor dat ik het tornmesje meer dan één keer in mijn handen had. Ik ben niet compleet tevreden met het resultaat. Ik had geen bijpassend garen, de vlieseline was iets te stug, er was geen paspel lang genoeg om boven en onder in dezelde kleur te doen, kortom, dit verdient een herkansing.
Het patroon vond ik hier, de stofjes komen uit dezelfde restjeskast.



Reacties

  1. de slabbetjes zijn Lief. Het tasje is gewoon prachtig!!! Ben je er niet tevreden over? Het ziet er SUPER uit!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is natuurlijk maar één foto, maar ik zie niks mis aan die toiletzak! De verschillende paspels zijn net leuk, en het resultaat had zo Pip Studio kunnen zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooie kadootjes! Het toilettasje is supermooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik vind het tasje anders geweldig! Dat strikje is de max!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, één intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn überschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo