Doorgaan naar hoofdcontent

Een Moiano op de groei

Ondanks dat de dochter nog een passende winterjas had, besloot ik ergens in november toch om een nieuw exemplaar te voorzien. Na wat surfen op het internet en hooien in mijn stoffenvoorraad, viel mijn oog op de Moiano van Straightgrain. Het patroon werd netjes overgetekend, stof en voering geknipt, fournituren gekocht ... en toen viel ik stil. Een naaidipje, uitstelgedrag, ... er bestaan veel termen voor dit soort luiaardij.
Twee weken geleden viste ik het pakketje (ja, geloof het of niet, ik stop patroon en alle benodigheden netjes in een zakje) vanonder mijn naaitafel en begon. Met een klein hartje, want ik had geen flauw idee welke maat ik had overgetekend en of dit daadwerkelijk nog zou passen.
Al kan ik dan wel in mijn twee pollekes klappen. Ik maakte een 11-12 jaar voor mijn tienjarige in huis. Een Moiano met groeimarge dus.

Ik maakte de versie met steekzakjes, rits en kraag, en koos ervoor om een afritsbare kap en mouwboordjes met duimgaten toe te voegen. Lang leve alle blogsters die hiervoor duidelijke werkbeschrijvingen online zwierden.
Het oorspronkelijke patroon werd 10cm verlengd, wat achteraf bekeken misschien onnodig was geweest. Hopelijk lost die groeispurt dat op.
Bij het bekijken van de foto's viel me meteen op dat het ene mouwboordje langer lijkt dat het andere. Dat is dus schijn en komt omdat de mouwen te lang zijn. Ook bleek ik overijverig met de klitteband om het ritsflapje dicht te houden, een paar stukjes zijn meer dan voldoende.
Deze jas gaat dus een paar seizoenen de kast en gaat hopelijk volgend jaar als gegoten zitten.












Mantelstof: Stoffenverkoop Geel
Voering: restjesbak De Stoffenstraat
Fournituren: Het Stoffenwinkeltje Westerlo

Stof 2018: 0 in, 5 uit

Reacties

  1. Een schoontje, en wat een mooie kleur! En die kinderen groeien daar inderdaad in, hebt gij uzelf weer flink wat werk bespaard volgende winter :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Volgende winter kan je lekker lui zijn of es eentje voor jezelf maken. Leuker kleurtjes trouwens

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hij lijkt nog echt wel heel groot, jammer dat ze hem nu nog niet direct kan dragen, maar da's weeral een zorg minder voor volgend jaar :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Deze was helemaal aan mijn aandacht ontsnapt ;). Wel kijk, volgend jaar heeft ze alvast zen mooie winterjas <3

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, Ć©Ć©n intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn Ć¼berschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo