Ons tv-optreden ging niet onopgemerkt voorbij. Langs alle kanten krijgen we reacties. De meeste positief, sommigen ook negatief, maar voor een Belg is muggeziften makkelijker dan complimentjes geven, dus daar lig ik niet wakker van.
Voor we verder gaan met deze post, wil ik even nuanceren dat plasticvrij leven niet haalbaar is. Plasticarm is eerder de juiste term. En met die ideologie willen wij deze maand werken.
Ik sta ervan versteld hoeveel plastic wij zomaar verzamelen. En dat zonder er bij stil te staan. Winkelkar volladen, thuis uitladen en meteen al een berg plastic verpakking in de vuilbak gooien. Vanaf vorige week is dit verleden tijd hier ten huize.
Niet dat onze vuilbak de komende week niet vol gaat zitten, onze kasten zitten nog vol producten waarrond een wegwerpverpakking zit, hopelijk vinden we verpakkingsvrije alternatieven.
Wat deden we de voorbije week dan wel:
We gingen winkelen en namen onze eigen verpakkingen mee. Ondanks dat ik gedacht had dat we gingen nagekeken worden, viel dit best mee. Er was ook geen enkele handelaar die onze eigen potjes weigerde. Zo kochten we vlees bij de mobiele slager Vleesweelde, onze zuivel werd bij hoeve De Ploeg gehaald, groenten en fruit vonden we bij een plaatselijke boer, op de zaterdagse markt in Geel en bij de Aspergehoeve.
Onze keuken werd onderworpen aan een keuring. Elke kast werd geopend en er werd opgelijst voor welke producten we een alternatief moeten zoeken. En dat zijn er best een aantal. Het enige wat er nog in twijfel getrokken wordt, is de cornflakes, volgens de dochters is er geen alternatief.
We bakten zelf onze koeken en wraps. Meteen een schot in de roos. Quality-time met de dochters, die letterlijk gesmaakt werd.
Koekendozen, brooddozen en drinkbussen met kraantjeswater zijn al langer ingeburgerd, maar Noor kon haar klasgenootjes overtuigen om haar voorbeeld te volgen.
Tijdens een bib-bezoekje botste ik op Art d'Eco, het boek van Kelly. Een boek vol recyclage en diy-tips. Ideaal dus.
De komende weken wil ik opzoeken hoe ik verpakkingsvrije basisproducten kan inslaan zonder 36 winkels te moeten doen en honderden kilometers moet rijden. En de badkamer gaat ook grondig geïnspecteerd worden om te kijken hoe we daar kunnen verbeteren.
Tips zijn zeker welkom!
Voor we verder gaan met deze post, wil ik even nuanceren dat plasticvrij leven niet haalbaar is. Plasticarm is eerder de juiste term. En met die ideologie willen wij deze maand werken.
Ik sta ervan versteld hoeveel plastic wij zomaar verzamelen. En dat zonder er bij stil te staan. Winkelkar volladen, thuis uitladen en meteen al een berg plastic verpakking in de vuilbak gooien. Vanaf vorige week is dit verleden tijd hier ten huize.
Niet dat onze vuilbak de komende week niet vol gaat zitten, onze kasten zitten nog vol producten waarrond een wegwerpverpakking zit, hopelijk vinden we verpakkingsvrije alternatieven.
Wat deden we de voorbije week dan wel:
We gingen winkelen en namen onze eigen verpakkingen mee. Ondanks dat ik gedacht had dat we gingen nagekeken worden, viel dit best mee. Er was ook geen enkele handelaar die onze eigen potjes weigerde. Zo kochten we vlees bij de mobiele slager Vleesweelde, onze zuivel werd bij hoeve De Ploeg gehaald, groenten en fruit vonden we bij een plaatselijke boer, op de zaterdagse markt in Geel en bij de Aspergehoeve.
Onze keuken werd onderworpen aan een keuring. Elke kast werd geopend en er werd opgelijst voor welke producten we een alternatief moeten zoeken. En dat zijn er best een aantal. Het enige wat er nog in twijfel getrokken wordt, is de cornflakes, volgens de dochters is er geen alternatief.
We bakten zelf onze koeken en wraps. Meteen een schot in de roos. Quality-time met de dochters, die letterlijk gesmaakt werd.
Koekendozen, brooddozen en drinkbussen met kraantjeswater zijn al langer ingeburgerd, maar Noor kon haar klasgenootjes overtuigen om haar voorbeeld te volgen.
Tijdens een bib-bezoekje botste ik op Art d'Eco, het boek van Kelly. Een boek vol recyclage en diy-tips. Ideaal dus.
De komende weken wil ik opzoeken hoe ik verpakkingsvrije basisproducten kan inslaan zonder 36 winkels te moeten doen en honderden kilometers moet rijden. En de badkamer gaat ook grondig geïnspecteerd worden om te kijken hoe we daar kunnen verbeteren.
Tips zijn zeker welkom!
Die badkamer, dat vind ik nog een lastige. En negatieve reacties, serieus? Ik vond de dochters en hun enthousiasme juist superknap!
BeantwoordenVerwijderenMo, supergoed bezig Hanne (en dochters!)
BeantwoordenVerwijderenKeigoed, maar ik vind het ongelooflijk moeilijk. Ik heb de indruk dat ik niet meer naar de supermarkt kan want daar is alles voorverpakt en zijn er geen bedieningstogen (meer). Help. En ik heb niet echt tijd om 36 winkels te doen inderdaad...
BeantwoordenVerwijderen