Jawel, jullie lezen het goed, ik ging op naaiweekend en ons moeder ging mee.
In mijn kindertijd werd ik verwend door zelfgemaakte kleertjes, ik werd letterlijk grootgebracht met een naaimachine in de buurt. Toch werd de microbe pas later doorgegeven. Zo ergens rond mijn huwelijk kreeg ik het idee om mijn trouwjurk zelf te maken. Een nieuwe naaimachine en overlock zorgenden toen voor een resultaat waar ik nog steeds fier op ben. En zo werd mijn nieuwe hobby geboren.
Ook moederlief liet haar machine niet stilstaan. Met ups en downs werd er genaaid, zowel voor kleinkinderen als voor zichzelf. Zeker nu ze mag genieten van haar pensioen.
Toen Davina liet weten dat ze een naaiweekend organiseerde, hoorde ik mijn moeder tegen de moeder van een vriendin zeggen dat ze dat ook wou doen. Niet veel later werden er dus twee moeders ingeschreven.
Vorig weekend was het zo ver, we trokken naar Westmalle. Het hele weekend hoorde ik zoemende machines, zag ik kledij tevoorschijn getoverd worden, en ik genoot. Van de rust, van de tijd die ik ongestoord kon indelen (ik ontsnapte zaterdagavond even voor een optreden van Vive La Fête, hemels gewoon) en de toffe babbels aan de naaitafel.
Ik plande een aantal projectjes, begon aan alles, maar spijtig genoeg raakte er niets volledig klaar. Er is dus nog werk aan de winkel.
Wat wel klaar raakte, waren de ritstasjes die we als verrassing voor elkaar maakten. Naar goeder gewoonte uit restjes stof. We speelden een beetje vals, mijn moeder en ik. Want zij maakte nog nooit zo een tasje. Ik maakte de twee ritstasjes vooraf. En ik leerde haar ter plaatse hoe ze er nog ééntje moest maken.
De titel van mijn blogpost deed jullie misschien denken dat ik nog het een en ander te vertellen had over mijn moeder. Dat is eigenlijk nie zo. Ik kan alleen maar zeggen dat zij wel haar naaisels afkreeg. En dat het zeker voor herhaling vatbaar is, zo moeders meenemen. Quality-time voor allebei.
Bedankt Davina voor het organiseren van dit fijne weekend. En om ons te voorzien van een rijkelijk gevulde goodiebag.
Ook dikke merci voor alle gulle gevers!
Babarum - Bel'etoile - Braspenninckx naaimachinekliniek - Coffee and thread - Costur Art - De Banier - Eef Theys - Fabricated - Fairytailors - Feeërieke - Iris May - La Maison Victor - Lannoo - Miss Pixie - Olive - Pieke Wieke - Poppy - Lotte Martens - Sansahash - See you at six - Spoonflower - Stoffengalerij - Stoffenkamer - Stoffenstraat - Thread Theory - Waffle patterns
Stof 2018: 20 in, 50 uit
In mijn kindertijd werd ik verwend door zelfgemaakte kleertjes, ik werd letterlijk grootgebracht met een naaimachine in de buurt. Toch werd de microbe pas later doorgegeven. Zo ergens rond mijn huwelijk kreeg ik het idee om mijn trouwjurk zelf te maken. Een nieuwe naaimachine en overlock zorgenden toen voor een resultaat waar ik nog steeds fier op ben. En zo werd mijn nieuwe hobby geboren.
Ook moederlief liet haar machine niet stilstaan. Met ups en downs werd er genaaid, zowel voor kleinkinderen als voor zichzelf. Zeker nu ze mag genieten van haar pensioen.
Toen Davina liet weten dat ze een naaiweekend organiseerde, hoorde ik mijn moeder tegen de moeder van een vriendin zeggen dat ze dat ook wou doen. Niet veel later werden er dus twee moeders ingeschreven.
Vorig weekend was het zo ver, we trokken naar Westmalle. Het hele weekend hoorde ik zoemende machines, zag ik kledij tevoorschijn getoverd worden, en ik genoot. Van de rust, van de tijd die ik ongestoord kon indelen (ik ontsnapte zaterdagavond even voor een optreden van Vive La Fête, hemels gewoon) en de toffe babbels aan de naaitafel.
Ik plande een aantal projectjes, begon aan alles, maar spijtig genoeg raakte er niets volledig klaar. Er is dus nog werk aan de winkel.
Wat wel klaar raakte, waren de ritstasjes die we als verrassing voor elkaar maakten. Naar goeder gewoonte uit restjes stof. We speelden een beetje vals, mijn moeder en ik. Want zij maakte nog nooit zo een tasje. Ik maakte de twee ritstasjes vooraf. En ik leerde haar ter plaatse hoe ze er nog ééntje moest maken.
De titel van mijn blogpost deed jullie misschien denken dat ik nog het een en ander te vertellen had over mijn moeder. Dat is eigenlijk nie zo. Ik kan alleen maar zeggen dat zij wel haar naaisels afkreeg. En dat het zeker voor herhaling vatbaar is, zo moeders meenemen. Quality-time voor allebei.
Bedankt Davina voor het organiseren van dit fijne weekend. En om ons te voorzien van een rijkelijk gevulde goodiebag.
Ook dikke merci voor alle gulle gevers!
Babarum - Bel'etoile - Braspenninckx naaimachinekliniek - Coffee and thread - Costur Art - De Banier - Eef Theys - Fabricated - Fairytailors - Feeërieke - Iris May - La Maison Victor - Lannoo - Miss Pixie - Olive - Pieke Wieke - Poppy - Lotte Martens - Sansahash - See you at six - Spoonflower - Stoffengalerij - Stoffenkamer - Stoffenstraat - Thread Theory - Waffle patterns
Stof 2018: 20 in, 50 uit
Dat je zelf je trouwkleed maakte als allereerste project ooit, dat vind ik ronduit indrukwekkend! Het weekend was leuk hé, en fijn dat jullie erbij waren.
BeantwoordenVerwijderenMoh kijk, ik vind dat eigenlijk een geweldig idee, uw moeder meenemen, gegarendeerd tijd voor elkaar op zo'n moment. Plezant ritstasjes trouwens, zo'n model in huis is altijd handig.
BeantwoordenVerwijderenLijkt me heel leuk om je mama mee te nemen. Ik nam mijn mama ooit eens mee naar een workshop mannenhemd, het was gezellig maar al snel bleek dat haar manier van naairn die ze op de avondschool leerde teveel verschilde van de hedendaagse manier van sneller iets willen kunnen en naaien
BeantwoordenVerwijderenWat leuk dat je dit met je mama kan delen!
BeantwoordenVerwijderenIk vond het ook geweldig dat jullie er allebei waren! Zeker voor herhaling vatbaar :)
BeantwoordenVerwijderenMijn kussen! :)
BeantwoordenVerwijderen