Doorgaan naar hoofdcontent

Urban Style meets Fibremood

Hebben jullie dat ook voor? Je staat in de winkel aan de kassa en de dame voor u heeft een rol prachtige stof vast. Ze neemt haar deel en ik hoor de kassière zeggen: nog één metertje en dan is deze al uitverkocht. Wat doen jullie dan?
Zo ging ik dus een tijdje geleden naar de stoffenwinkel en stond ik iets later weer buiten met meer stof dan op de planning stond. Ik kon het laatste metertje Flower Garden toch niet laten liggen?

Al van in de winkel wist ik wat ik met het lapje ging doen. De Berlin Beat werd al meerdere keren gemaakt, en blijft een topper. Ideaal tussenseizoensgerief. Het metertje stof werd aangevuld met de bijpassende kleur French Terry. Zo verkreeg ik een hippe, sportieve bomber.


Een tijdje geleden maakte ik de Connor vest van Fibremood (ongeblogd zelfs) voor de dochter, en ik was op slag verliefd op de boordband hiervan. Tikkeltje anders dan bij de Berlin Beat, maar zeker een mix and match waard.


Het werd een naaistuk in stukken en brokken, wat resulteerde in heel wat getorn, niets zo onefficiënt als dingen raprap willen doen. Maar hé, ik zette door en ben oh zo blij met het resultaat.


Patroon: Berlin Beat uit Urban Style van Byevamaria
enkel de boordband zette ik in volgens het patroon Connor van Fibremood
Stof en fournituren: SYAS van bij Huis van Katoen

Stoffenstand 2019: 22 in, 23 uit (hoera)

Reacties

  1. Heel mooie bomberjas ! Je staat goed met dat donkergroen !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Schoon! En idd je kon dat metertje toch niet laten liggen 😉

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Haha ik begrijp je volledig, ik heb ook altijd zulke 'problemen' aan de kassa. Het kinderlijke idee van "als zij dat speelgoed vast heeft, wil ik het ook" zit er toch nog ergens in ;-) Gelukkig belandde die aankoop niet in de kast bij jou maar werd het een bomber die vast veel gedragen gaat worden!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heel schoon die bomber! Gelukkig dat je dat niet hebt laten liggen!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel mooi! En het tekort aan stof is ideaal opgelost door de mouwen in een effen kleur te maken. 't Is zelfs specialer dan wanneer alles in één soort stof gemaakt zou worden.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pud...

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, één intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn überschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Marcia

 Terwijl mijn kinderen de voorbije jaren groeiden, deden mijn stoffen dat niet. Enter langgekoesterde lappen, die intussen grandioos te klein zijn om kledingstukken uit te fabriceren. Neem daarbij nog dat de dames een eigen mening hebben over kledij en er al eens geroloogd wordt als ik iets tevoorschijn tover, ... u begrijpt dat het naaien voor de pubers op een laag pitje staat. Toch trok ik onlangs mijn stoute schoenen aan en trok een knuffelzacht pelsje uit de voorraad. Ik daagde mezelf uit om uit de70cm stof een FibremoodMarcia te maken, zonder medeweten van de dochter. Welke koukleum zou er kunnen weerstaan aan een superaaibaar mouwloos vestje, om op kille avonden bij aan te trekken? Alles verliep volgens plan (als je niet meetelt dat mijn huis, na het knippen van de stof, eruitzag alsof er een konijn gestroopt werd). Het voeren van het vestje zorgde voor wat hersengekraak, maar verliep zonder het gebruik van mijn tornmes. Applaus voor mezelf.  De eerste sneakpeek leverde ...