Doorgaan naar hoofdcontent

Een beetje perfect

Ken je dat? Je wandelt door de winkel op zoek naar stof voor een blouse, en ineens ligt daar een rol nickyvelours te blinken. Je gaat voorbij, draait om, kan je niet bedwingen om te voelen en ... je bent verkocht. Meer nog, je kan niet wachten om te beginnen knippen.
Dit overkwam mij vorige week tijdens mijn bezoek aan De Stoffenstraat.

Een kinderloze verlofdag en de perfecte stof zijn een paar ingrediënten voor een perfecte dag. 
Ik viste mijn patroon van de Berlin Beat uit de kast. Omdat de paspelzakken van de Moiano zo geweldig schoon zijn, zocht ik ook die werkbeschrijving op. En net op dat moment kwam Isabel met een perfecte bombervoeringtuto op de proppen. Drie toppers in mijn kledingstuk.


Zien jullie de bomber daar hangen? In realiteit ziet de bomber er even perfect uit als in mijn gedachten.
De kleuren van de boordstof matchen perfect met de print, de paspelzakjes zijn een onopvallend detail, maar maken het toch af. En de voering zorgt voor een echt jasjesgevoel. Tot daar mijn perfecte dag.


Een pasbeurt later stond ik teleurgesteld voor de spiegel. De kleur staat me niet. Ligt het aan het grijs, aan de print, aan de roestkleurige boordband? Geen idee, het is geen match in ieder geval.

Intussen kreeg de bomber een nieuwe eigenaar, ééntje waar hij perfect voor past, waarbij de kleuren stralen. Dus toch nog een beetje perfect!






Reacties

  1. Wat een geluk dat je een nieuwe eigenaar vond , want de bomber ziet er geweldig uit!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een schoon exemplaar! En dikke chance voor de nieuwe eigenaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel mooi jasje en super jammer dat hij niet bij je paste, maar ik ben blij voor jou dat hij toch een nieuwe eigenaar vond!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat jammer dat hij je niet stond, hij is prachtig! De nieuwe eigenaar heeft geluk hoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh jammer voor je dat de kleuren van de toffe bomber niet bij je passen.Maar elk nadeel heeft een voordeel,in dit geval is de nieuwe eigenares super content van deze fleurige bomber!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pud...

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, één intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn überschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Marcia

 Terwijl mijn kinderen de voorbije jaren groeiden, deden mijn stoffen dat niet. Enter langgekoesterde lappen, die intussen grandioos te klein zijn om kledingstukken uit te fabriceren. Neem daarbij nog dat de dames een eigen mening hebben over kledij en er al eens geroloogd wordt als ik iets tevoorschijn tover, ... u begrijpt dat het naaien voor de pubers op een laag pitje staat. Toch trok ik onlangs mijn stoute schoenen aan en trok een knuffelzacht pelsje uit de voorraad. Ik daagde mezelf uit om uit de70cm stof een FibremoodMarcia te maken, zonder medeweten van de dochter. Welke koukleum zou er kunnen weerstaan aan een superaaibaar mouwloos vestje, om op kille avonden bij aan te trekken? Alles verliep volgens plan (als je niet meetelt dat mijn huis, na het knippen van de stof, eruitzag alsof er een konijn gestroopt werd). Het voeren van het vestje zorgde voor wat hersengekraak, maar verliep zonder het gebruik van mijn tornmes. Applaus voor mezelf.  De eerste sneakpeek leverde ...