Doorgaan naar hoofdcontent

Hiekka Wrap skirt

Ondanks de drukke voorbije maand werd er hier toch nog een beetje genaaid.
Ik deed mee aan de eerste testronde van de Hiekka Wrap Skirt.
De dochters zijn nog steeds vragende partij voor rokjes en ze hoeven niet altijd meer te zwieren. 
Dat maakt dit het ideale patroon is voor een leuke wikkelrok.

Kijk zelf maar!


Het patroon gaat van maatje 86 tot maatje 164, wordt vergezeld van een Nederlandse of Engelse werkbeschrijving en heeft verschillende opties voor het voorpand (met ronde of vierkante hoek) en sluiting (met langer striklint of kort lint en verborgen knop).
Wat nog leuker is (zeker voor een luie naaister zoals ik): je kan vooraf kiezen welk maatje je wil uitprinten, je bespaart zo niet alleen inkt, maar ook het overtekenen van het patroon is een fluitje van een cent. Ook het afdrukken op A1-formaat is een optie. Wat kan je je nog meer wensen?




Ik koos voor het afgeronde voorpand, het lange striklint en maakte de rok omkeerbaar. Twee keer scoren bij dochterlief.  Een aandachtige kijker merkt dat ik de sluiting aan de verkeerde kant maakte, gelukkig maakt dochterlief hier geen punt van. Een tweede versie is al besteld.


Het patroon is vanaf vandaag hier te koop.
(en snelle lezers krijgen deze week korting als ze inschrijven op de nieuwsbrief)


Reacties

  1. Dankjewel Hanne! Zowel voor het testen als voor je enthousiaste woorden hier!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dankjewel Hanne! Zowel voor het testen als voor je enthousiaste woorden hier!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pudding

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, Ć©Ć©n intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn Ć¼berschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Yushu

 De nieuwe Fibremood (nummer 25intussen al) deed mijn hoofd tollen. Een prachtige herfstcollectie , maar mijn brein is nog in zomermodus. Daarom koos ik voor een top die nu al kan gedragen worden, maar perfect nog een tijdje meekan. Yushu is de naam van een patroon voor zowel een jurk als een bovenstuk. De snit is eenvoudig, het is de afwerking van de schouders die mij meteen in het oog sprong. Plooitjes, een schoudervulling, ik zag het al zo voor me.                               Het maakproces viel iets tegen. Ik koos voor een soepelvallend stofje en ploeterde met de afwerking van de armsgaten. De bijpassende elastische biais die ik kocht, was te zwaar, deed het geheel volledig uitlubberen. Biais gemaakt van de stof zelf, zorgde ook voor een dikte, die de top geen eer aandeed. Dus na veel zuchten, tornen, naaien, zuchten, tornen, naaien,  en dat nog eens maal 3, besloot ik de armsgaten gewoon af te werken met een zelfgeknipte boord uit mijn laatste restje stof.  Het beleg dat werd vo