Hoera voor Jules!

Arthur kreeg een kleine broer. En ik werd trotse meter.
Uitstelgedrag leidt tot late kadootjes.

Meer dan een half jaar geleden kwam ik op een garageverkoop een schattig boerderijtje tegen.

Meteen verscheen de stripverhaal 'Ping' en bijhorende lamp naast mijn hoofd en geen vijf minuten later sukkelde ik (met de fiets welteverstaan) naar huis met het ding onder mijn arm.

Het werd op de slaapkamer op de kast gezet, wachtende op een grondige renovatie.

Twee weken geleden was het zover. De schattige boerderij mocht van de kast en kreeg een prominente plaats midden op de keukentafel (en dat wel voor twee volledige dagen, om zeker niet te vervallen in uitstelgedrag).

Ik had veel plannen, die jammer genoeg niet allemaal konden verwezenlijkt worden. De toile ciree die als nieuwe dakbedekking moest dienen, weigerde te blijven hangen, trok in blazen, schoof naar beneden, ... Kortom, die belandde in de vuilbak. De potten verf werden bovengehaald en ik ging aan de slag. Een kloddertje rood hier, een kloddertje wit daar, ...

Het beetje tuingevoel dat in mij zit, sloopte het oude tuinhek en zorgde ervoor dat er hier een daar een grasje verscheen, zodat het vee iets later zijn intrek kon nemen in hun gerenoveerde boerderij.