Door een andere bril!

In de vorige blogpost liet ik jullie al een stuk van onze vakantie zien. En hoe goed je dat ook voorbereid en rekening houdt met ieders wensen, het valt altijd even af te wachten hoe kinderen dit ervaren. We hebben de gewoonte om een vakantie-dagboek bij te houden. Elke avond noteren de meisjes in een schriftje de datum, tekenen hoe het weer was, vertellen wat ze leuk en minder leuk vonden en, als ze dan nog zin hebben, maken ze een tekening van die dag. Niet alleen een leuke bezigheid, ook ideaal om te toetsen hoe zij de dag ervaarden. (en handig voor mij om nadien een foto-album te maken)

Vorige Kerst vroeg Noor een fototoestel als kado. Na veel wikken en wegen kozen we voor de Nikon Coolpix S33. Dit toestel won het van de anderen, niet alleen om zijn cool uitzicht, wel omwille van de gebruiksvriendelijkheid (extra grote knoppen, eenvoudig menu-systeem, waterproof en shockproof, een must voor kinderen) en ook omwille van zijn 'professionalisme', met name een toestel met optische zoom, ingebouwde flits en  heldere monitor. En als kers op de taart heeft dit toestel toch nog een aantal grappige speciale filters. Zo kan mijn tienjarige toch nog een beetje spelen met het toestel.
Een voltreffer dus.

De hele vakantie sleurde Noor haar bijhorend rugzakje met camera zonder morren mee.
Terwijl wij genoten van de natuur, zon, zee, strand, op zoek gingen naar rotspartijen, dolmen en megalieten, genoot Noor ook. Kijk maar mee wat we op haar camera terugvonden.

Voor alle duidelijkheid, dit stukje gaat niet over een bril, ik ben de enige briller in het huishouden. Ik schreef dit stukje naar aanleiding van onze vakantie en de manier waarop dochterlief dit beleefde. Zonder enige inmenging of voordelen van één of andere kodakfirma.