Zonnekloppen is niks voor ons. Wij kiezen elk jaar een streek uit en gaan op avontuur. Dit jaar kozen we voor Bretagne. Uitvalsbasis was Etables-sur-Mer, een gemeente gelegen aan de Côtes-d'Armor.
Elke ochtend vertrokken we met ons rugzakje, naar de meest mooie bestemmingen in de buurt.
We wandelden Etables-sur-Mer van La plage du Moulin naar La plage des Godelins. Onderweg kwamen we niet alleen strand tegen, maar doorkruisten we de vallei van de Ponto en aanschouwden we een mooi oud viaduct.
We bezochten Cap Fréhel, het meest noordelijke punt van de smaragdkust, en volgden een landloperspad, via rotswanden, granietstenen, grasvelden en heidelandschap, tot aan Fort de la Latte, zo'n vier kilometer verderop. En terug natuurlijk.
Vanop het strand van Arcouest bewonderden we het eiland Ile-de-Brehat.
We stapten over de Sillon de Talbert, een schiereiland, dat zich 3 km voortzet in zee. Bij laag tij is er plaats genoeg om te wandelen, als het water opstijgt, is er enkel een strook van 35m om over te wandelen.
In Ploumanach genoten we van enorme rotspartijen, uren konden onze dames hier klimmen en klauteren.
Er werd gelukkig niet alleen gewandeld, we deden ook van cultuur:
We bezochten Brocéliande, het sprookjesachtige bos waar we op zoek gingen naar het graf van Merlijn, de gouden boom en de kerk van de heilige graal.
In Carnac gingen we op zoek naar megalieten en dolmen.
Ondanks de vele uitstappen kwamen we uitgerust terug thuis. Zo kunnen we er weer even tegen!
Elke ochtend vertrokken we met ons rugzakje, naar de meest mooie bestemmingen in de buurt.
We wandelden Etables-sur-Mer van La plage du Moulin naar La plage des Godelins. Onderweg kwamen we niet alleen strand tegen, maar doorkruisten we de vallei van de Ponto en aanschouwden we een mooi oud viaduct.
We bezochten Cap Fréhel, het meest noordelijke punt van de smaragdkust, en volgden een landloperspad, via rotswanden, granietstenen, grasvelden en heidelandschap, tot aan Fort de la Latte, zo'n vier kilometer verderop. En terug natuurlijk.
Vanop het strand van Arcouest bewonderden we het eiland Ile-de-Brehat.
We stapten over de Sillon de Talbert, een schiereiland, dat zich 3 km voortzet in zee. Bij laag tij is er plaats genoeg om te wandelen, als het water opstijgt, is er enkel een strook van 35m om over te wandelen.
In Ploumanach genoten we van enorme rotspartijen, uren konden onze dames hier klimmen en klauteren.
Er werd gelukkig niet alleen gewandeld, we deden ook van cultuur:
We bezochten Brocéliande, het sprookjesachtige bos waar we op zoek gingen naar het graf van Merlijn, de gouden boom en de kerk van de heilige graal.
En de niet zo gemotiveerde wandelaars kan men altijd aanmoedigen om wegwijzers te zoeken!
In Carnac gingen we op zoek naar megalieten en dolmen.
Ondanks de vele uitstappen kwamen we uitgerust terug thuis. Zo kunnen we er weer even tegen!
Wij vertrekken vrijdag naar daar! We waren er 3 jaar geleden ook al. Zalig mooi daar hé! Je foto's doen me alleen nog maar meer uitkijken naar onze reis.
BeantwoordenVerwijderenDat zou hier ook in de smaak vallen! Jullie hebben duidelijk genoten.
BeantwoordenVerwijderenziet er zalig uit
BeantwoordenVerwijderen