Na de laatste Sew Challenge van Davina hield ik een goed gevoel over. Voordien zorgde keuzestress en deadline-naaien steeds voor een ongemakkelijk gevoel, maar de laatste keer vertrok ik met een andere ingesteldheid. Bij het krijgen van mijn criteria, wist ik meteen wat ik zou maken.
Het feit dat mijn stoffenkast opgeruimd werd de weken voordien, zal zeker meegespeeld hebben.
Ik kreeg drie criteria van Anske:
Mijn eerste gedacht was de bomber zonder sluiting, die ik jullie intussen al toonde. In mijn hoofd maakte ik een bijpassende handtas, ideaal voor deze challenge.
In mijn archief zitten een aantal uitgeprintte, oude patronen. Deze sprong onmiddellijk in het oog.
Dus ik tekende en knipte.
En toen liep het mis. De deadline van de communie haalde ik niet.
Toen ik afgelopen dagen opnieuw naar het patroon keek, lukte het me niet om te starten. Toch deadlinestress?
Ik besloot opnieuw in mijn archief te duiken en meteen kwam er een pareltje boven. Een pareltje van in mijn allereerste blogdagen. Toen bestond blogland nog maar uit een paar enkelingen, waaronder deze topper! Zij toverde allerhande (gratis) patronen tevoorschijn, waardoor ik mijn naaiskills deftig liet groeien.
Uit haar patronenarchief printte ik ooit de Menina af, een patroon voor een klein schattig tasje. En laat dat net zijn wat ik ook kan gebruiken. Perfect om mijn eten mee te zeulen naar het werk.
(criteria 2: check!)
Een paar reststofjes en perfect matchende handvaten, meer waren er niet nodig om dit naaiwerk te doen slagen. (criteria 1: check!) Ik moet toegeven, de Menina is geschikt voor beginnende naaisters, het grootste werk zat in het aannaaien van de handvaten (in het patroon zijn andere voorzien)
Criteria 3 kwam in het oorspronkelijk idee helemaal uit, maar deze moet ik nu hierzien. Misschien telt het dat ik de reststof gebruikte van het jasje van op de communie van Noor?
Bij Margot, Isabelle, Ivy en Nele lezen jullie vandaag ook over hun sew challenge.
En Anske, zij maakte met mijn criteria de coolste tas ever!
Stof 2018: 8 in, 25 uit
Het feit dat mijn stoffenkast opgeruimd werd de weken voordien, zal zeker meegespeeld hebben.
Ik kreeg drie criteria van Anske:
1. Gebruik enkel materiaal dat je in huis hebt. (Enkel bij hoge nood mag er iets aangekocht worden)
2. Gebruik een patroon dat je nog nooit hebt gebruikt. (Maar dus wel al in huis hebt, geen aankopen he )
3. Betrek je dochter(s): laat ze stof kiezen of naaien, gebruik ze als inspiratie, laat ze de foto's nemen of,... Zie maar hoe.
2. Gebruik een patroon dat je nog nooit hebt gebruikt. (Maar dus wel al in huis hebt, geen aankopen he )
3. Betrek je dochter(s): laat ze stof kiezen of naaien, gebruik ze als inspiratie, laat ze de foto's nemen of,... Zie maar hoe.
Mijn eerste gedacht was de bomber zonder sluiting, die ik jullie intussen al toonde. In mijn hoofd maakte ik een bijpassende handtas, ideaal voor deze challenge.
In mijn archief zitten een aantal uitgeprintte, oude patronen. Deze sprong onmiddellijk in het oog.
Dus ik tekende en knipte.
En toen liep het mis. De deadline van de communie haalde ik niet.
Toen ik afgelopen dagen opnieuw naar het patroon keek, lukte het me niet om te starten. Toch deadlinestress?
Ik besloot opnieuw in mijn archief te duiken en meteen kwam er een pareltje boven. Een pareltje van in mijn allereerste blogdagen. Toen bestond blogland nog maar uit een paar enkelingen, waaronder deze topper! Zij toverde allerhande (gratis) patronen tevoorschijn, waardoor ik mijn naaiskills deftig liet groeien.
Uit haar patronenarchief printte ik ooit de Menina af, een patroon voor een klein schattig tasje. En laat dat net zijn wat ik ook kan gebruiken. Perfect om mijn eten mee te zeulen naar het werk.
(criteria 2: check!)
Een paar reststofjes en perfect matchende handvaten, meer waren er niet nodig om dit naaiwerk te doen slagen. (criteria 1: check!) Ik moet toegeven, de Menina is geschikt voor beginnende naaisters, het grootste werk zat in het aannaaien van de handvaten (in het patroon zijn andere voorzien)
Criteria 3 kwam in het oorspronkelijk idee helemaal uit, maar deze moet ik nu hierzien. Misschien telt het dat ik de reststof gebruikte van het jasje van op de communie van Noor?
Bij Margot, Isabelle, Ivy en Nele lezen jullie vandaag ook over hun sew challenge.
En Anske, zij maakte met mijn criteria de coolste tas ever!
Stof 2018: 8 in, 25 uit
Een uitdaging... het doet wat met een mens! In mijn ogen echter dik geslaagd hoor.
BeantwoordenVerwijderenWow zeg, keimooi Hanne!
BeantwoordenVerwijderenNormaal vind ik dat patroontje echt iets voor (kleine) kinderen, maar hé, ik herzie mijn mening bij dit exemplaar!
BeantwoordenVerwijderenWauw, wat een leuk tasje! Echt eentje om mee te pronken! Dank je wel voor je lieve comment op mijn blogpost.
BeantwoordenVerwijderen