Doorgaan naar hoofdcontent

Zijzaak!

Mijn vorige 'werk'tas was dringend aan vervanging toe. Dus ging ik op zoek naar een patroon dat aan de vereisten voldeed: voldoende plaats om brooddoos en fruit mee te nemen, apart zakje voor mijn tikkaart en sleutels en een draagriem voor over de schouder.
De zoektocht leverde twee opties: De Stinger, een handige tas en gratis patroon van Girls in Uniform en Zijzaak, de tas uit Zo Geknipt 2.  Het internet werd afgeschuimd naar foto's en commentaren (echt, ik heb nog nooit zo lang en deftig referenties gezocht) Iets later zag ik op IG een prachtige versie van de Zijzaak passeren en de keuze was gemaakt. Het boek werd ontleend in de bib, bij Huis van Katoen vond ik de perfecte stofjes en ik vertrok op naaiweekend, overtuigd om naar huis te keren met de tas van mijn dromen.
Er werd geknipt, versteviging gestreken, genaaid en ondanks vele commentaren op het www, volstond de werkbeschrijving om mijn tas zonder problemen in elkaar te krijgen. Enkel op het einde werd er gevloekt. De laatste stap is het ritsflapje, dat ik op dat moment onmogelijk nog onder mijn machine kreeg (terwijl je ergens eerder in het patroon het ritsdeel gewoon vrij liggen hebt). Ook de versteviging voldoet helemaal niet aan de verwachtingen. Mijn tas leek net pudding. En ik was een beetje teleurgesteld. Nog steeds verliefd op de prahtige stofjes, maar het resultaat was niet wat ik voor ogen had.


Ik vroeg her en der wat raad en gaf niet op. Een placemat werd in stukken geknipt en met de hand in de tas genaaid. Maar echt handig was dit ook niet, dit was te stijf, net alsof er een kartonnen doos onder mijn arm stak. De foto's zijn trouwens genomen met de placemat binnenin, vandaar dat het hier en daar een beetje lubbert!


Gelukkig heb ik echt toffe naaivriendinnekes en zit er nu een volledige tas in Decovil tussen de buitenstof en de voering. Weg plooitjes en bobbels. En zo werd de tas nog min of meer mijn droomtas!



patroon: Zijzaak uit Zo Geknipt 2
stof: Huis van Katoen

Stof 2019: 22 in, 14 uit (er is dus nog wat werk aan de winkel!)

Reacties

  1. Ik heb dat ook ooit es gemaakt op naaiweekend en die was helaas ook te slappekes. De collega waar ik ze voor maakte, gebruikt ze nog wel elke dag, gelukkig :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De stof die je koos is prachtig ! Ik kan begrijpen dat je teleurgesteld was toen bleek dat ze wat aan de slappe kant was. Maar nu is ze prachtig !

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ze is keimooi geworden, die tas van jou. De stoffenkeuze, de extra versteviging... echt super. Dit was de allereerste tas die ik ooit maakte, nog zonder de nodige kennis om alle probleempjes die jij opsomt op te vangen. Ik gaf ze cadeau als verzorgtas aan een (toen hoogzwangere) vriendin (toevallig ook mijn schoonzus), en nu drie jaar later gaat de tas nog steeds overal mee naartoe. Ik kan je je keuze dus niet kwalijk nemen. Wel tof dat je ook de Stinger overwogen hebt, hopelijk komt die nog een keertje aan de beurt. De link in je tekst naar het patroontje klopt echter niet helemaal. Deze gaat rechtstreeks naar de Stinger: https://girlsinuniformblog.com/2018/12/03/stingergiu/

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Bommeke!

Het dessert, mijn favoriet deel van de hele menu. Een echte zoetebek ben ik. Aan een stuk chocola kan ik geen neen zeggen. Dat maakt ook dat ik gezegend ben met een aantal overtollige kilootjes. Omdat ik vrees dat ik het snoepen nooit ga kunnen laten, heb ik me er al lang bij neergelegd dat ik er nooit gestroomlijnd zal uitzien. Een toertje lopen is de perfecte manier om het zondigen af en toe door de vingers te zien. Onlangs bracht een collega de lekkerste taart ter wereld mee. Het recept werd hier al verschillende malen geprepareerd, en telkens met veel gejuich onthaald. Daarom wil ik het ook met jullie delen! Nodig: 500ml melk 60g maizena 250g boter 2 eieren 100g chocolade 2dozen madeira-koeken  (lange vingers gaat ook maar kruimelt harder) 250g suiker Start: Meng de melk en de maizena, laat het koken en zorg dat het afkoelt. Voeg boter, suiker en de eierdooiers samen en klop dit tot room. Klop de room en de afgekoelde maizena-pap tot pud...

Casa Lapino

Huisdieren, elk kind vraagt er wel eens naar. En soms kan mijn hart ook niet weerstaan aan een dosis schattigheid. Sinds het begin van de grote vakantie huppelen er vier knuffelkonijnen in onze tuin rond. Vraag me niet naar hun naam, kinderen en het kiezen van namen eindigt altijd in onzin, gewoon konijn dus. We zochten een plekje waar er zon en schaduw is, een plekje waar ze rustig kunnen schuilen en toch nog kunnen genieten van het buitenleven. En dat plekje is onder de enige boom die hier nog staat. Het tweedehandse kippenhok werd een konijnenhok en klaar. (of toch niet, ik vergat even de afsluiting, het poortje en de stapstenen rond het hok) Maak kennis met onze drie dames, Ć©Ć©n intussen-geen-mannetje meer en hun buitenverblijf. De diertjes zijn Ć¼berschattig en handtam. Als je wil komen knuffelen, ben je steeds welkom!

Marcia

 Terwijl mijn kinderen de voorbije jaren groeiden, deden mijn stoffen dat niet. Enter langgekoesterde lappen, die intussen grandioos te klein zijn om kledingstukken uit te fabriceren. Neem daarbij nog dat de dames een eigen mening hebben over kledij en er al eens geroloogd wordt als ik iets tevoorschijn tover, ... u begrijpt dat het naaien voor de pubers op een laag pitje staat. Toch trok ik onlangs mijn stoute schoenen aan en trok een knuffelzacht pelsje uit de voorraad. Ik daagde mezelf uit om uit de70cm stof een FibremoodMarcia te maken, zonder medeweten van de dochter. Welke koukleum zou er kunnen weerstaan aan een superaaibaar mouwloos vestje, om op kille avonden bij aan te trekken? Alles verliep volgens plan (als je niet meetelt dat mijn huis, na het knippen van de stof, eruitzag alsof er een konijn gestroopt werd). Het voeren van het vestje zorgde voor wat hersengekraak, maar verliep zonder het gebruik van mijn tornmes. Applaus voor mezelf.  De eerste sneakpeek leverde ...